Σε αυτό το άρθρο μου,θα δούμε τα ναυάγια στον Στρυμονικο κόλπο τα οποία θα γίνουν υποθαλάσσια μουσεία για καταδύσεις.Έψαξα με βάση την λίστα που έχει δώσει στην δημοσιότητα το Υπουργείο Πολιτισμού για να βρω πληροφορίες για τα ναυάγια και την μορφή που είχαν κατα την χρήση τους,όπως και το είδος χρήσης.Δεν βρήκα πολλές πληροφορίες και για αυτό αν βρεθούν πληροφορίες το άρθρο θα το ανανεωνω
1)Επιβατηγό ERMINE,
Βυθίστηκε την 2α Αυγούστου 1917, στον Στρυμονικό Κόλπο. Μέγιστο Βάθος 63 μέτρα.
Σε αναζήτηση στο google βρήκα την παρακάτω ενδιαφέρουσα ιστορία η οποία αναφέρεται σε επιστολή (η μετάφραση είναι από το google translate)
Μόλις έλαβα αντίγραφα μιας επιστολής 5 σελίδων που γράφτηκε το 1919 από έναν επιζώντα που περιγράφει τη βύθιση του MFA "ERMINE" στο Αιγαίο στις 2 Αυγούστου 1917. Είναι μια ενδιαφέρουσα και συγκινητική αφήγηση ενός περιστατικού που δεν νομίζω ότι είναι που καλύπτεται από προηγούμενα θέματα, και η οποία εγείρει ορισμένες ερωτήσεις στις οποίες θα ήθελα απαντήσεις (εάν υπάρχουν). Ο συγγραφέας ήταν ο Ντέιβιντ Τζέιμισον, μέλος πληρώματος εμπορικού ναυτικού πιθανώς από την περιοχή της Γλασκώβης (από όπου έγραψε το 1919) και απευθυνόταν στους γονείς ενός θύματος RNVR. Ξεκινά λέγοντας ότι το ERMINE ήταν ένα νέο ατμόπλοιο που ταξίδευε μεταξύ Γλασκώβης και Δουβλίνου τις προπολεμικές μέρες, μεταφέροντας 300 επιβάτες σαλούν και 700 βοοειδή. Φαίνεται ότι ήταν μαζί της τότε ή τουλάχιστον από την αρχή του πολέμου, όταν χρησιμοποιήθηκε ως στρατεύσιμο στη Γαλλία. στη συνέχεια τέθηκε εκ νέου σε υπηρεσία στο Mudros και στις αποβάσεις του κόλπου Suvla. Μετά από αυτό, λέει ότι απασχολήθηκε μεταφέροντας στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη, και απώλειες από εκεί (λέει ότι εισήγαγε περίπου 200.000 στρατιωτικούς επιβάτες και 3.000 άλογα). Στις αρχές Αυγούστου 1917 ήρθε από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στον Σταυρό, κοντά στις εκβολές του ποταμού Στρούμα. Φεύγοντας από εκεί τα μεσάνυχτα της 1/2 Αυγούστου, στις 12:55 έγινε έκρηξη («την χτύπησαν στο μπροστινό αμπάρι») και βυθίστηκε σε δυόμισι λεπτά. Το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος ήταν στο κρεβάτι και έπρεπε να τρέξουν για τις βάρκες. Τα δύο πλαϊνά πλοιάρια του λιμανιού στα οποία έσπευσαν τα περισσότερα δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν λόγω της παλίρροιας και της αναρρόφησης και έπεσαν κάτω με την απώλεια 60 ανδρών. "Ο γιος σου ο Γιάννης ήταν σε ένα από αυτά. Πέρασα τρέχοντας από δίπλα του στη δεξιά πλευρά, στεκόταν με το νυχτερινό του φόρεμα. Πήραμε τρεις βάρκες, ήταν 7 στη βάρκα μου, 3 στο επόμενο και 5 στο επόμενο τέλος. του σκάφους του πλοίου. Ο Γιάννης ήρθε εντάξει και ήταν κρεμασμένος από ένα κομμάτι συντρίμμια, και το σκάφος μας έφτιαχνε για αυτόν, αλλά στην καθυστέρηση, με τα συντρίμμια βυθίστηκε τόσο πολύ πριν φτάσουμε στα μισά του ένα λεπτό ακόμα και θα είχε [σωθεί]». Το πλήρωμα ήταν προφανώς 56 άνδρες συν 30 ναύτες και στρατιώτες υπό διέλευση. Ο επικεφαλής αξιωματικός φέρεται να έχασε τη ζωή του επιστρέφοντας στο δωμάτιό του κοντά στο σκάφος για ένα χρυσό ρολόι. Ο τρίτος μηχανικός αρνήθηκε να επιβιβαστεί σε σκάφος και κατέβηκε «πολύ ψύχραιμος». Τις απώλειες του πληρώματος τις απαριθμεί ως: ο ξυλουργός, ο γιος τους (τηλεγραφιστής RNVR), 8 πυροσβέστες, 3 ναύτες, 3 λιπαντές, 2 διαχειριστές - 20 συνολικά. Ξεχωριστά αναφέρει έναν πυροβολητή (επιστρέφει σπίτι για να παντρευτεί), έναν έμπορο ναυτικό καθ' οδόν για τη φυλακή στη Μάλτα και έναν χειριστή ασύρματου δικτύου. Υπήρχε επίσης ένας Χειρουργός του Στόλου που επέστρεφε στο σπίτι με άδεια από ένα θωρηκτό, του οποίου ο εγκάρδιος αποχαιρετισμός τον είχε αφήσει «σε μια χαρούμενη διάθεση» και πήγε κατευθείαν στο κρεβάτι από το οποίο δεν ανακατεύτηκε ποτέ ξανά. Όλα εκτός από 15 χέρια κατέληξαν στο νερό και αυτά έσωσαν άλλα 60. Χρειάστηκαν 4 ώρες για να επιστρέψουν στον Σταυρό, παρά το γεγονός ότι εκτόξευσαν 40 πυραύλους σήμανσης «Αλλά οι έξυπνοι άνθρωποι του ναυτικού δεν ήξεραν για ποιο σκοπό ήταν». Ο Τζέιμισον δεν είχε σαλπάρει ποτέ από τότε, πηγαίνοντας να δουλέψει στα ναυπηγεία "και δεν σκοπεύετε να πλεύσετε άλλο...Αν θέλετε να μου γράψετε, θα σας ενημερώσω τι πήραν μερικές από τις συζύγους και τις μητέρες για αποζημίωση και τον αγώνα έπρεπε να πάρουμε τους μισθούς μας». Ταιριάζει γενικά αυτή η επιστολή με όσα είναι γνωστά για τα γεγονότα της βύθισης; Οι δηλώσεις ότι 60 άντρες κατέρρευσαν και ότι 60 διασώθηκαν φαίνονται είτε λίγο πολύ προσεγμένες είτε πιθανώς επαναλαμβανόμενες; Επίσης, το πλοίο έπεσε θύμα νάρκης ή τορπίλης (η CWGC δηλώνει "σε δράση με υποβρύχιο", αλλά αλλού νομίζω ότι ενοχοποιείται νάρκη);
2) Βρετανικό ναρκαλιευτικό (μάλλον, το HMS BY GEORGE)
Βυθίστηκε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο Βάθος 60 μέτρα.
Δεν βρήκα περισσότερες πληροφορίες και δεν ξέρω και εάν η φωτογραφία που βρήκα αντιπροσωπεύει το πλοίο.Πάντως στο google με βγάζει το παρακάτω πλοίο.Η αναζήτηση πληροφοριών θα συνεχιστεί.
3) Γερμανικό αποβατικό Kriegsmarine F 898
Βυθίστηκε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο βάθος 47 μέτρα.
Δεν βρήκα κάτι συγκεκριμένο πάρα μια φωτογραφία που πιθανόν να είναι κοντά στην μορφή του βυθισμένου αποβατικού.Η φωτογραφια μας πληροφορει οτι Αποβατικά φορτηγάκια F308 και F370 - Τύπος Α και F494 (Τύνος) και F495 (Νάξος) - Τύπος C στη Θεσσαλονίκη, Ιούλιος 1943
4) Γερμανικό αεροσκάφος Junkers 52
Κατέπεσε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο Βάθος 60 μέτρα.
Το Junkers Ju 52 είναι αεροσκάφος της Γερμανικής βιομηχανίας Junkers στο Ντεσάου. Κατασκευάστηκε από το 1931 μέχρι το 1945. Η χωρητικότητα του είναι 15 επιβάτες. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα περισσότερα αεροσκάφη κατασχέθηκαν για στρατιωτική χρήση, ενώ η παραγωγή συνεχίστηκε επίσης για στρατιωτική χρήση.
5) Γερμανικό αεροσκάφος Junkers 88 ή Dornier 17
Κατέπεσε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο βάθος 55 μέτρα.
.jpg) |
Το
Junkers Ju 88 είναι ένα γερμανικό πολεμικό αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων
με διπλό κινητήρα της Luftwaffe του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Επειδή αναφέρει και την περίπτωση να είναι DORNIER 17 παρακάτω και τα στοιχεία του συγκεκριμένου αεροπλάνου
Το Dornier Do 17, στο οποίο τα πληρώματα του απέδωσαν το προσωνύμιο Fliegender Bleistift, "ιπτάμενο μολύβι", εξαιτίας της πολύ λεπτής ατράκτου του) ήταν γερμανικό δικινητήριο βομβαρδιστικό και αναγνωριστικό αεροσκάφος.
